Osman'ı özlüyoruz

Evimizin ve hayatımızın bir parçası olan balığımız Osman artık bizimle değil L 2 yıldır bizimle birlikte olan Osman’a aslında ne kadar çok bağlandığımızın dün daha çok farkına vardım. Akşam fanusun içinde öylece yatarken görünce öldüğünü anladık ve bir hüzün çöktü içimize birdenbire. Fanusunda bulunan taşlardan bir tanesini de yanına alarak Osman’ı sitemizin bahçesine gömdük kocamla birlikte. 

İnsan nelere ne kadar çabuk bağlanıyor, ne kadar çok anlam yüklüyor aslında. O’nun da bir canlı olduğunu düşündüğümde üzülmem normal ama göz yaşlarımın süzülüp akmasını engelleyemeyecek derecede mi emin değilim? Şimdilik boş fanusa baktıkça Osman’ı özlüyoruz ama düşünüyorum da tek üzüntümüz de bu olsun, başka bir şey olmasın.