Cunda: Ayvalık adalarının en şirini

Cunda adası Ayvalıkta bulunan irili ufaklı adalar arasında yerleşim olan tek ada. Sahil kenarına yerleşmiş balıkçılar ve cafeler, yolu dik kesen ve hediyelik eşyaların yer aldığı ara sokaklar var Cunda’da. Bu şirin adaya bir akşam gitme fırsatı bulduk. Sahil kenarına yerleşmiş balıkçılardan yükselen kahkahalar; herkesin kendini adanın büyüsüne kaptırdığı ve derdi tasayı unutup anın keyfini çıkardığının tanığı. İnsanlar bir yana balıklar bile...

Devamını oku

Altınova: Midilli adasına karşı…

Tatil bitti diye düşünürken yine kendimize kısa zamanlar yaratıp mesafeye aldırmadan düştük Altınova yoluna. Altınova adından da anlaşılacağı gibi uçsuz bucaksız ovaların olduğu sakin dinlenme mekanı. Karşı sahilinde boylu boyunca Midilli Adası uzanıyor. Sanki yüzerek gidebilirim hevesine kapılıyor insan bir an. Bu hevese kapılmasının bir nedeni de aslında taşlara kadar olan kısımda derinliğin yok denecek kadar az olması. Bu durum bayanların akşamüstüleri...

Devamını oku

Sandıktan çıkanlar

Anadolu kültürünün bir parçası olan çeyiz sandıkları zamanla yitip gitse de bugün bazı evlerde dekoratif amaçlarla kullanılmaya devam ediyor.Eskiden, kızlar çocukluklarından itibaren dantel, iğne oyası, kanaviçe gibi el işleri yapar ve çeyizlerini bu sandıklarda biriktirirlermiş. Hatta çeyiz sandığı gelinin mahremiyeti olarak kabul edilir ve izinsiz açılıp bakılamazmış. Çeyiz sandıkları zamanla eski amacını yitirse de bu geleneği kısmen de olsa sürdürenlerdenim...

Devamını oku

Phaselis: Üç limanlı kent

Antalya’ya dönüş yolundayız ve son durağımız Phaselis. Phaselis’in girişinde bizi su kemerleri karşılıyor. Roma Çağı’nda, uzak yerlerden bu su kemerleri ile şehre su getiriliyor ve şehir içerisinde dağıtılıyormuş. Phaselis üç limanı barındıran önemli bir liman kenti. İki limanı birbirine bağlayan ana cadde üzerinde antik şehir kalıntıları yer alıyor. Hamam, tiyatro gibi zamanın ihtiyaçlarını karşılayan yapılara sırayla rastlayabilirsiniz. Benim...

Devamını oku

Doğum günün kutlu olsun canım, mutlu olsun benim diğer yarım

26 yıl önce bugün doğdu kocam... Veeee yıllar sonra bir gün, varlığıyla bir insana -yani bana- "iyi ki  varsın" dedirtebildi. Bugün birlikte kutladığımız 7. doğum günün.  İlk kez 19. doğum gününde hayatındaydım, 20,21,22,23,24,25 derken 26. da da yanındayım ve bundan sonra da hep yanında olacağım Birlikte göreceğimiz daha o kadar çok şey var ki, inan bana yaşlanmaktan korkmayıp sabırsızlıkla o günleri bekliyorum...

Devamını oku

Olympos: Gençlik Ateşi

Yaz tatilimizin ikinci durağı antik Likya’nın en önemli liman kentlerinden biri olan Olympos. Likya kalıntıları arasında buz gibi akan sudan yürüyerek denize gitmek ve  ağaç evlerde konaklamanın bir arada bulunduğu yerdi Olympos. Yaş ortalamasının 20-25 olduğunu ve bizim de 26 yaşında olduğumuzu düşündüğümüzde Olympos’a gitme fırsatını sınırdan yakalamıştık sanırım J Portakal ağaçları arasında yer alan, aralarda deve kuşunun gezindiği, sabahları...

Devamını oku

Harbiye Açık Hava Tiyatrosu’nda “PERDE”

Tiyatro sezonun açılışını İstanbul Büyükşehir Belediyesi yaz oyunları ile gerçekleştirdik. Güzel olduğunu duyduğum ama geçen sezon bir türlü bilet bulamadığım “Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz” adlı oyunu açık havada izlemek kısmetmiş. Aziz Nesin’in 1977’de yazdığı roman tiyatro ve sinemada da hayat bulmuş. İşin ilginç ama bir o kadar da acı olan yanı ise 33 yıl önce yazılan bu romanın ana temasının hala güncel kalabilmesi. Yaşar Yaşamaz hem adına...

Devamını oku

Adrasan: Dere kenarında huzur

Yaz tatilimizde her şey dahil konseptine girmeyen, kendimizce gezebileceğimiz, gürültüden ve şehir kamaşasından uzak bir gezi planladık. Antalya'da annemlerin yanında kaldıktan sonra arabayı alıp Kemer tarafına yola çıktık. İlk durağımız Adrasan... Adrasan merkez ve dere tarafı diye iki bölgeden oluşuyor. Biz dere üzerine kurulu otellerde konakladık. Dere üzerinde kurulu sedirlerde yemek yemek, derede gezen ördeklere ekmek atmak, dere...

Devamını oku

EvLeNdiK

Hayattaki taşlar genelde benzerdir. Kişilerin hayatlarını farklı kılan taşların diziliş sırasıdır çoğu zaman. Biz de taşları bir bir yerleştiriyorduk hayatımızda ve bundan sonrasındaortak bir yolda ilerlemeye karar verdik. 4 Temmuz 2009'da iyi günde, kötü günde; hastalıkta ve sağlıkta yanyana olacağımıza söz verip EvLeNdiK. 6 yıl 3,5 aylık sevgilim artık kocam oldu :...

Devamını oku

Tavla beni tavla, salla pulları zarları…

1.sınıfın ilk dönemini bitirmiştik artık. Ailesi İstanbul dışında olan tüm öğrenciler memleketlerine dönüyor, herkes birer birer bavulunu alıp yurttan çıkıyordu. Ben de eşyalarımı toplamış otobüs saatimin yaklaşmasını bekliyordum. Maçta tanıştığım arkadaşlar da otobüs saatlerinin yaklaşmasını bekliyormuş meğerse. Ne tesadüftür ki otobüslerimiz 10 dk arayla Beşiktaş’tan kalkacaktı. Eray adlı arkadaş “kaçta çıkacaksın, hep birlikte gidelim” dedi. Ben...

Devamını oku