Sandıktan çıkanlar

Anadolu kültürünün bir parçası olan çeyiz sandıkları zamanla yitip gitse de bugün bazı evlerde dekoratif amaçlarla kullanılmaya devam ediyor.

Eskiden, kızlar çocukluklarından itibaren dantel, iğne oyası, kanaviçe gibi el işleri yapar ve çeyizlerini bu sandıklarda biriktirirlermiş. Hatta çeyiz sandığı gelinin mahremiyeti olarak kabul edilir ve izinsiz açılıp bakılamazmış.

Çeyiz sandıkları zamanla eski amacını yitirse de bu geleneği kısmen de olsa sürdürenlerdenim sanırım. Kısmen dememin nedeni sandığımın olması ama içinin tamamen benim el işlerimde dolu olmaması - hiç yok da diyemem tabi J

Sandığın içindekiler değişmese de ara ara sandık karıştırmayı, ne var ne yok diye bakmayı nedense seviyorum. Eskiden annemin sandığını karıştırırdım, her şeyi açıp tek tek bakardım. Yılların oluşturduğu kat izlerinden yeniden katlayamadığım zaman neleri karıştırdığım çıkardı ortaya J

Benimde bir sandığım var dedim ve şöyle bir açtım sandığı, baktım içindekilere. Benim el işlerimde var demiştim ya onlardan birini buldum. İlkokulda işlediğim etamin. El becerileri geliştirme amacıyla bir derste etamin işlemiştik.

Şimdi bakıyorum da o zaman için bence güzel olmuş J Pembe ayıcıklı işlemem hiç kullanılmasa da hatırası var ve sandıkta durmaya devam ediyor.

Benim böyle şeylere olan kişisel merakımdan mı bilemiyorum ama bence çocuklara az da olsa iğne iplik tutmayı öğretmekte fayda var. Kanaviçe işlesin, dantel örsün demiyorum tabi ki ama kız erkek fark etmez herkesin en azından kendi söküğünü dikebilecek kadar elinin iğne iplik tutması gerektiğini düşünüyorum.

Keyifli bir hafta sonu geçirmenizi diliyorum,